Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Duo Reges: constructio interrete. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Qui est in parvis malis. Ad eos igitur converte te, quaeso. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Num quid tale Democritus?

Nulla erit controversia.: Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Bork: [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.
Bork: Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
Non igitur bene.: Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Primum enim, si vera sunt ea, quorum recordatione te gaudere
dicis, hoc est, si vera sunt tua scripta et inventa, gaudere
non potes.

Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad
bene vivendum.

Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Cur ad reliquos Pythagoreos, Echecratem, Timaeum, Arionem, Locros, ut, cum Socratem expressisset, adiungeret Pythagoreorum disciplinam eaque, quae Socrates repudiabat, addisceret?

Ita prorsus, inquam; Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit; Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Bork Quae cum essent dicta, discessimus. Erat enim res aperta. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.

Sed ad bona praeterita redeamus. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Equidem e Cn. Bork Sed haec nihil sane ad rem; Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Primum divisit ineleganter; Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?

Quamquam te quidem video minime esse deterritum.
Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.
Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.
Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;
Quis Aristidem non mortuum diligit?